တီဗီက လာတဲ့ Grumpy old women အစီအစဉ္ကုိ သေဘာက် မိတာနဲ႔ ကုိယ့္ဖာသာ grumpy လုပ္ၾကည့္တာ။ old ကုိ မသိမသာေလး ျဖဳတ္ ထားခဲ့တာ သတိ ထားမိလား။ အဲ့ဒီ အစီအစဉ္ မွာ ပါတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ၅၀ ေက်ာ္ေတြ မ်ားတယ္၊ တခါ တေလ လည္း ၃၀ ေက်ာ္ေတြ ပါပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း...
credit crunch ေၾကာင့္ လူေတြ က်ပ္တည္း ၾကတယ္ ဆုိတာ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစ်း ၀ယ္သူေတြ ဆီက ခုိးတာေတာ့ လုံး၀ သည္းမခံ ႏုိင္ဘူး။ ကုိယ္တုိ႔ ႐ုံးနားမွာ စာေရး ကိရိယာ ေရာင္းတဲ့ ဆုိင္ တဆုိင္ ႐ွိတယ္။ ပစၥည္း ၂မ်ိဳး ၀ယ္တာ (၂+၂.၅၀) ကုိယ့္ဖာသာ ေပါင္းထား ၿပီးသား။ ၁၀ တန္ ေပးလုိက္တာ ၄.၅၀ ျပန္အမ္းတယ္။ လုိေသးတယ္ ဆုိေတာ့ လူကုိ ၾကည္႔ၿပီး က်ပ္ေစ့ တေစ့ ထုတ္ေပးတယ္။ ေျပစာ ေပးဦး ဆုိေတာ့ စက္ကေန ႏွိပ္ၿပီး ထြက္လာတဲ့ စာ႐ြက္မွာ ၃.၅၀ ဖုိးပဲ ႏွိပ္ထားတယ္။ ေစ်း ၀ယ္သူဆီက ၁က်ပ္ ဆုိင္႐ွင္ဆီက ၁က်ပ္ ခုိးတာ။ တခါလည္း မဟုတ္ဘူး။ ပုိက္ဆံ ျပန္အမ္းရင္ မၾကည့္ဘဲ အိတ္ထဲ တန္းထည့္ တတ္သူမ်ား သတိခ်ပ္ပါ။
စူပါ မားကက္မွာ တခ်ိဳ႕ ပစၥည္းေတြ ၁ခုထက္ ပုိ၀ယ္ရင္ သက္သာတယ္ လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ အၿမဲတမ္း မမွန္ဘူး။ ေခါက္ဆြဲ တထုပ္ကုိ ျပား ၈၀၊ ၂ထုတ္ ၀ယ္ရင္ ၁.၇၀ တဲ့။ ဘယ္မွာ ပုိ သက္သာလုိ႔လဲ။ အိမ္သာသုံး စကၠဴ ၉လုံး ပါတဲ့ အထုပ္က ၅.၄၀၊ ၁၂ လုံးပါတဲ့ အထုပ္က ၇.၄၀။ ပုိ၀ယ္လုိ႔ ပုိေစ်း မသက္သာပါ။ သခ်ၤာ မတြက္ တတ္ရင္ေတာ့ သူတုိ႔ ေရးထားတဲ့ အတုိင္း ၀ယ္လုိက္ရင္ ေစ်းႀကီး ေပးဖုိ႔သာ ျပင္ေပေတာ့။
အလုပ္ထဲက ျဖစ္သမွ်ေတြ အိမ္မွာ ျပန္ ရင္ဖြင့္တာ အခုဆုိ သတိထား ေနရတယ္။ ခရစ္စမတ္ ပါတီမွာ ႐ုံးသူ ႐ုံးသားေတြရဲ႕ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳး သမီးေတြပါ ဖိတ္ေတာ့ မသိေသးတဲ့ ကုိယ့္အိမ္သူ အိမ္သားေတြနဲ႔ လုပ္ေဖာ္ ကုိင္ဖက္ေတြကုိ အခ်င္းခ်င္း မိတ္ဆက္ေပးၾကတယ္။ ႐ွန္သီ က သူ႔ အမ်ိဳးသားကုိ မာရီယာနဲ႔ မိတ္ဆက္ ေပးတဲ့ အခါ ႐ွန္သီ့ အမ်ိဳးသားက အားရပါးရ ေျပာလုိက္တာက လူေတြနဲ႔ လုိက္ ရန္ျဖစ္တဲ့ တေယာက္လားတဲ့။ ၾကားတဲ့ လူေတြလည္း ဘာေျပာရမွန္း မသိေအာင္ ခက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ထပ္ၿပီး ေျပာလုိက္တာက မင္းပဲ ေျပာတာေလ မာရီယာ ရန္ျဖစ္ၿပီး ခ်လုိက္တဲ့ အေၾကာင္း တဲ့။ အိမ္ကလူေတြ အိမ္႐ွင္မကုိ မ်က္ႏွာရေအာင္ ပံ့ပုိး ေပးပုံမ်ား တေယာက္ တမ်ိဳးစီ မ႐ုိး ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။
အိမ္လိပ္စာ ေျပာင္းလုိ႔ ဘဏ္ကုိ အေၾကာင္းၾကားတာ ၃မိနစ္နဲ႔ ၿပီးမယ္ ထင္လား။ လိပ္စာ အသစ္ကုိ မေျပာင္း ေပးေသးခင္ လိပ္စာ အေဟာင္းကုိ ေျပာရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေန႔ဘက္ နဲ႔ ညဘက္ ဆက္သြယ္ဖုိ႔ ေပးထားတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ေသခ်ာေအာင္ ျပန္ေမးတယ္။ အေမ နံမည္၊ ဘယ္ၿမိဳ႕မွာ ေမြးတာလဲ၊ ေလာေလာဆယ္ ခရီး သြားဖုိ႔ ႐ွိသလား၊ အေႂကြးကဒ္ ဘယ္ႏွစ္ခု ႐ွိလဲ၊ ဘဏ္ ေျပာင္းဖုိ႔ စိတ္ မ၀င္စားဘူးလား၊ အိမ္ ပုိင္သလား၊ အိမ္ ၀ယ္ဖုိ႔ အစီအစဉ္ ႐ွိလား........ မဆုံးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ လိပ္စာ အသစ္ ေျပာင္းဖုိ႔ ျဖစ္ႏိုင္ ဦးမွာလား လုိ႔ ေမးလုိက္ေတာ့မွ လိပ္စာ အသစ္ကုိ ေျပာပါတဲ့။ သူတုိ႔လည္း အလုပ္႐ွင္ ခုိင္းတာ လုပ္ၾကရတာ နားလည္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဆုိင္တဲ့ ကိစၥေတြလည္း ဆြဲထည့္တာ အစဦး ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတာင္ ေပ်ာက္မလုိ ျဖစ္သြားတယ္။
'customer comes first' 'customer is always important' ေရးထားလုိက္တာ ေနရာ အႏွံ႔။ တေန႔က ျပတုိက္ တခုကုိ ေရာက္သြားတယ္။ အိမ္သာထဲ အ၀င္ အေနာက္ ကေန ဆြဲထားလုိ႔ လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သန္႔႐ွင္းေရး သမ တေယာက္။ ငါ အဲ့ဒီ အိမ္သာကုိ ေဆးမလုိ႔တဲ့။ ဒါနဲ႔ သူ႔ကုိ အေလွ်ာ့ေပးၿပီး ျပန္ လွည့္ထြက္ လာရတယ္။ အျပန္က်ေတာ့ ခရစ္စမတ္ အတြက္ အလွျပင္ ထားတာေတြ ေငးရင္း စတုိးဆုိင္ တခုထဲ ေရာက္သြားတယ္။ အက်ႌ တထည္ မ်က္စိ က်လုိ႔ လွမ္းအယူမွာ ျဖတ္ခနဲ ကုိယ့္ အေ႐ွ႕ကေန ေက်ာ္ၿပီး သူ႔ပစၥည္းေတြ ျပန္စီဖုိ႔ အေရးႀကီးေနတဲ့ ဆုိင္က အေရာင္း စာေရးမ ကုိ အသာေပး လုိက္ရတယ္။ စိတ္တုိတာနဲ႔ အဲ့ဒီဆုိင္က ဘာမွ မ၀ယ္ခဲ့ဘူး။ တကယ္ဆုိ ေစ်း၀ယ္သူက ၾကည့္ေနတာ ယဉ္ေက်းမွဳ ႐ွိရမွာေပါ့။ အေျပာနဲ႔ အလုပ္ မညီပုံမ်ား။
ေဆြမ်ိဳးေတြဆီ ပုိက္ဆံ ပုိ႔ၿပီးတုိင္း ေရာက္ေၾကာင္း သတင္း လာေလ့ မ႐ွိဘူး။ ကုိယ္က ဖုန္းဆက္ ေမးရတယ္။ အရင္လနဲ႔ ဒီလ ေစ်းကြာလုိ႔ ေငြ ပမာဏ နည္းေနရင္ေတာ့ အေၾကာင္းၾကားတယ္။ ေစ်းက တလနဲ႔ တလ မတူဘူး လုိ႔ ေျပာျပထားလည္း တခါပဲ။ နင္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေပးတာပဲ လုိ႔ ေျပာတာ ႐ွိေသးတယ္။ တကယ္ဆုိ ကုိယ္က ပုိ႔တာ လစဉ္ ဒီ ပမာဏပဲ ဆုိတာ ပုိ႔တုိင္း ေျပာလည္း ပါးစပ္ အျမႇဳပ္ထြက္တာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ အိမ္တုိင္ ရာေရာက္ ပုိက္ဆံ သြားပုိ႔ေပးတဲ့ သူကုိလည္း တခါတေလ မဆုိင္တာေတြ သြား ေျပာေသးတယ္။ ဟုိလူေတြကျဖင့္ ကုိယ့္ကုိ ျမင္ဖူး တာလည္း မဟုတ္၊ နံမည္ပဲ ၾကားဖူးေနတာ။
ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိေသးတယ္။ စီးရီး အလုိက္ သြားရင္ ေကာင္းမလားလုိ႔။
credit crunch ေၾကာင့္ လူေတြ က်ပ္တည္း ၾကတယ္ ဆုိတာ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစ်း ၀ယ္သူေတြ ဆီက ခုိးတာေတာ့ လုံး၀ သည္းမခံ ႏုိင္ဘူး။ ကုိယ္တုိ႔ ႐ုံးနားမွာ စာေရး ကိရိယာ ေရာင္းတဲ့ ဆုိင္ တဆုိင္ ႐ွိတယ္။ ပစၥည္း ၂မ်ိဳး ၀ယ္တာ (၂+၂.၅၀) ကုိယ့္ဖာသာ ေပါင္းထား ၿပီးသား။ ၁၀ တန္ ေပးလုိက္တာ ၄.၅၀ ျပန္အမ္းတယ္။ လုိေသးတယ္ ဆုိေတာ့ လူကုိ ၾကည္႔ၿပီး က်ပ္ေစ့ တေစ့ ထုတ္ေပးတယ္။ ေျပစာ ေပးဦး ဆုိေတာ့ စက္ကေန ႏွိပ္ၿပီး ထြက္လာတဲ့ စာ႐ြက္မွာ ၃.၅၀ ဖုိးပဲ ႏွိပ္ထားတယ္။ ေစ်း ၀ယ္သူဆီက ၁က်ပ္ ဆုိင္႐ွင္ဆီက ၁က်ပ္ ခုိးတာ။ တခါလည္း မဟုတ္ဘူး။ ပုိက္ဆံ ျပန္အမ္းရင္ မၾကည့္ဘဲ အိတ္ထဲ တန္းထည့္ တတ္သူမ်ား သတိခ်ပ္ပါ။
စူပါ မားကက္မွာ တခ်ိဳ႕ ပစၥည္းေတြ ၁ခုထက္ ပုိ၀ယ္ရင္ သက္သာတယ္ လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ အၿမဲတမ္း မမွန္ဘူး။ ေခါက္ဆြဲ တထုပ္ကုိ ျပား ၈၀၊ ၂ထုတ္ ၀ယ္ရင္ ၁.၇၀ တဲ့။ ဘယ္မွာ ပုိ သက္သာလုိ႔လဲ။ အိမ္သာသုံး စကၠဴ ၉လုံး ပါတဲ့ အထုပ္က ၅.၄၀၊ ၁၂ လုံးပါတဲ့ အထုပ္က ၇.၄၀။ ပုိ၀ယ္လုိ႔ ပုိေစ်း မသက္သာပါ။ သခ်ၤာ မတြက္ တတ္ရင္ေတာ့ သူတုိ႔ ေရးထားတဲ့ အတုိင္း ၀ယ္လုိက္ရင္ ေစ်းႀကီး ေပးဖုိ႔သာ ျပင္ေပေတာ့။
အလုပ္ထဲက ျဖစ္သမွ်ေတြ အိမ္မွာ ျပန္ ရင္ဖြင့္တာ အခုဆုိ သတိထား ေနရတယ္။ ခရစ္စမတ္ ပါတီမွာ ႐ုံးသူ ႐ုံးသားေတြရဲ႕ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳး သမီးေတြပါ ဖိတ္ေတာ့ မသိေသးတဲ့ ကုိယ့္အိမ္သူ အိမ္သားေတြနဲ႔ လုပ္ေဖာ္ ကုိင္ဖက္ေတြကုိ အခ်င္းခ်င္း မိတ္ဆက္ေပးၾကတယ္။ ႐ွန္သီ က သူ႔ အမ်ိဳးသားကုိ မာရီယာနဲ႔ မိတ္ဆက္ ေပးတဲ့ အခါ ႐ွန္သီ့ အမ်ိဳးသားက အားရပါးရ ေျပာလုိက္တာက လူေတြနဲ႔ လုိက္ ရန္ျဖစ္တဲ့ တေယာက္လားတဲ့။ ၾကားတဲ့ လူေတြလည္း ဘာေျပာရမွန္း မသိေအာင္ ခက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ထပ္ၿပီး ေျပာလုိက္တာက မင္းပဲ ေျပာတာေလ မာရီယာ ရန္ျဖစ္ၿပီး ခ်လုိက္တဲ့ အေၾကာင္း တဲ့။ အိမ္ကလူေတြ အိမ္႐ွင္မကုိ မ်က္ႏွာရေအာင္ ပံ့ပုိး ေပးပုံမ်ား တေယာက္ တမ်ိဳးစီ မ႐ုိး ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။
အိမ္လိပ္စာ ေျပာင္းလုိ႔ ဘဏ္ကုိ အေၾကာင္းၾကားတာ ၃မိနစ္နဲ႔ ၿပီးမယ္ ထင္လား။ လိပ္စာ အသစ္ကုိ မေျပာင္း ေပးေသးခင္ လိပ္စာ အေဟာင္းကုိ ေျပာရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေန႔ဘက္ နဲ႔ ညဘက္ ဆက္သြယ္ဖုိ႔ ေပးထားတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ေသခ်ာေအာင္ ျပန္ေမးတယ္။ အေမ နံမည္၊ ဘယ္ၿမိဳ႕မွာ ေမြးတာလဲ၊ ေလာေလာဆယ္ ခရီး သြားဖုိ႔ ႐ွိသလား၊ အေႂကြးကဒ္ ဘယ္ႏွစ္ခု ႐ွိလဲ၊ ဘဏ္ ေျပာင္းဖုိ႔ စိတ္ မ၀င္စားဘူးလား၊ အိမ္ ပုိင္သလား၊ အိမ္ ၀ယ္ဖုိ႔ အစီအစဉ္ ႐ွိလား........ မဆုံးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ လိပ္စာ အသစ္ ေျပာင္းဖုိ႔ ျဖစ္ႏိုင္ ဦးမွာလား လုိ႔ ေမးလုိက္ေတာ့မွ လိပ္စာ အသစ္ကုိ ေျပာပါတဲ့။ သူတုိ႔လည္း အလုပ္႐ွင္ ခုိင္းတာ လုပ္ၾကရတာ နားလည္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဆုိင္တဲ့ ကိစၥေတြလည္း ဆြဲထည့္တာ အစဦး ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတာင္ ေပ်ာက္မလုိ ျဖစ္သြားတယ္။
'customer comes first' 'customer is always important' ေရးထားလုိက္တာ ေနရာ အႏွံ႔။ တေန႔က ျပတုိက္ တခုကုိ ေရာက္သြားတယ္။ အိမ္သာထဲ အ၀င္ အေနာက္ ကေန ဆြဲထားလုိ႔ လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သန္႔႐ွင္းေရး သမ တေယာက္။ ငါ အဲ့ဒီ အိမ္သာကုိ ေဆးမလုိ႔တဲ့။ ဒါနဲ႔ သူ႔ကုိ အေလွ်ာ့ေပးၿပီး ျပန္ လွည့္ထြက္ လာရတယ္။ အျပန္က်ေတာ့ ခရစ္စမတ္ အတြက္ အလွျပင္ ထားတာေတြ ေငးရင္း စတုိးဆုိင္ တခုထဲ ေရာက္သြားတယ္။ အက်ႌ တထည္ မ်က္စိ က်လုိ႔ လွမ္းအယူမွာ ျဖတ္ခနဲ ကုိယ့္ အေ႐ွ႕ကေန ေက်ာ္ၿပီး သူ႔ပစၥည္းေတြ ျပန္စီဖုိ႔ အေရးႀကီးေနတဲ့ ဆုိင္က အေရာင္း စာေရးမ ကုိ အသာေပး လုိက္ရတယ္။ စိတ္တုိတာနဲ႔ အဲ့ဒီဆုိင္က ဘာမွ မ၀ယ္ခဲ့ဘူး။ တကယ္ဆုိ ေစ်း၀ယ္သူက ၾကည့္ေနတာ ယဉ္ေက်းမွဳ ႐ွိရမွာေပါ့။ အေျပာနဲ႔ အလုပ္ မညီပုံမ်ား။
ေဆြမ်ိဳးေတြဆီ ပုိက္ဆံ ပုိ႔ၿပီးတုိင္း ေရာက္ေၾကာင္း သတင္း လာေလ့ မ႐ွိဘူး။ ကုိယ္က ဖုန္းဆက္ ေမးရတယ္။ အရင္လနဲ႔ ဒီလ ေစ်းကြာလုိ႔ ေငြ ပမာဏ နည္းေနရင္ေတာ့ အေၾကာင္းၾကားတယ္။ ေစ်းက တလနဲ႔ တလ မတူဘူး လုိ႔ ေျပာျပထားလည္း တခါပဲ။ နင္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေပးတာပဲ လုိ႔ ေျပာတာ ႐ွိေသးတယ္။ တကယ္ဆုိ ကုိယ္က ပုိ႔တာ လစဉ္ ဒီ ပမာဏပဲ ဆုိတာ ပုိ႔တုိင္း ေျပာလည္း ပါးစပ္ အျမႇဳပ္ထြက္တာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ အိမ္တုိင္ ရာေရာက္ ပုိက္ဆံ သြားပုိ႔ေပးတဲ့ သူကုိလည္း တခါတေလ မဆုိင္တာေတြ သြား ေျပာေသးတယ္။ ဟုိလူေတြကျဖင့္ ကုိယ့္ကုိ ျမင္ဖူး တာလည္း မဟုတ္၊ နံမည္ပဲ ၾကားဖူးေနတာ။
ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိေသးတယ္။ စီးရီး အလုိက္ သြားရင္ ေကာင္းမလားလုိ႔။
တရုတ္ကားအတိုင္းလား
ReplyDeleteကိုရီးယားကားအတိုင္းလား
ဒါမွမဟုတ္
ဟယ္ရီေပၚတာကားတြဲမ်ိဳးမ်ားလား
လား
လား
လား
နဲ႕ျပန္သြားတယ္
ေစာင့္ဖတ္မယ္ဗ်
စီးရီးအလုိက္သြားရင္ ေကာင္းတယ္ မမီယာ.. အဟီး.. ဖတ္လုိ႔ေကာင္းလုိ႔.. အဲဒီက လူေနမႈစရိုက္ကုိလည္း သိျပီးသားျဖစ္သြားတာေပါ့.. အင္း.. မမီယာေရးထားတာ ဖတ္ျပီး ေစ်း၀ယ္ရင္ သတိထားျပီး တြက္ခ်က္ၾကည့္ဦးမွလုိ႔ ေတြးမိတယ္... :)
ReplyDeleteေစ်း၀ယ္သူကို ဆက္ဆံပံုေလး ဖတ္ၿပီး စကၤာပူမွာ အဲဒီကထက္ အဆ ၁၀၀ မက ဆိုးတယ္ဆိုတာ သိေစခ်င္တယ္။ ဒီမွာဆို အဲလိုစိတ္ပ်က္လို ့သာ မ၀ယ္ရင္ ပစၥည္း၀ယ္စရာဆိုင္ ရွိေတာ့မွာကို မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီကေန ဒီဘက္ ေရာက္လာေတာ့ ပထမဆံုး စိတ္ပ်က္မိတာက ဒီက ဆိုင္ေတြရဲ့ customer အေပၚဆက္ဆံပံုကိုပဲ။ ခုထိလည္း စိတ္ပ်က္ စိတ္ကုန္ေနလွ်က္ပါပဲ။
ReplyDeleteအေတြ ့အႀကံဳေလးေတြ ေရးတာ ဖတ္လို ့ေကာင္းတယ္... ေနာက္လည္း အခ်ိန္ရရင္ ရသလို ဆက္ေရးပါဦး။
စီးရီးလုိက္ေစာင့္ဖတ္မယ္မီယာ
ReplyDeleteၾကံဳရဆံုရတတ္တာေလးေတြေပါ့
စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းပါတယ္
ကိုယ္နဲ႔တုိက္ဆုိင္တဲ့အခါ ေအာ္ သူလည္း ဒီလိုပါလား
အဲဒီမွာလည္း ဒီလိုရွိပါလား သိရတာေပါ့ း))
ဒီမွာလည္း သိပ္မထူးပါဘူး။ ပိုက္ဆံျပန္အမ္းတာကိုေတာ့ ေသခ်ာၾကည့္ရတယ္။ ခိုးဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိရင္ေတာင္ မွားတတ္ၾကလို႔...
ReplyDeleteCustomer is always right ဆိုတာ တခါတေလ ေစ်း၀ယ္တဲ့လူကို ညာဖက္မွာထားၿပီး လုပ္ခ်င္တာလုပ္တာလားလုိ႔ေတာင္ ထင္မိတယ္ :D
ဆက္ေရးပါ မမီယာ။ အားေပးေနမယ္။
ReplyDeleteလူပ်ိဳႀကီးကပီတိက ေတာ္ေတာ္ကတ္သီးကတ္သတ္ေတြးတတ္တယ္ေနာ္။
ဟီးဟီး
အခန္းဆက္ေရးပါ မီယာ..
ReplyDeleteဖတ္ေကာင္းလြန္းလို႔..။
ထိပ္ဆုံးက အားေပးပါမယ္။
Go on please. we will wait for that series.
ReplyDeleteဒီမွာလည္း ဒီလိုရွိရင္ေတာ့ ဒုကၡပဲ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေတာင္ ခံရၿပီးၿပီလဲမသိဘူး။ ကိုယ္လည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ လိမ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိေတာ့ ကိုယ့္ကိုလည္း ဘယ္သူမွ လိမ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ႏွလံုးမူၿပီး ကၽြန္မကို ပိုက္ဆံ ျပန္အမ္းရင္ တခါမွ မွန္မမွန္ ျပန္မၾကည့္တတ္ဘူး ဒီလိုပဲ အိတ္ထဲ ထည့္လိုက္တာပဲ။ ဘယ္ေလာက္မွ ပင္ပမ္းတာ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ေနာက္ဆို ျပန္ၾကည့့္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္။
ReplyDeleteသတိထားစရာေတြ ဖတ္ရလို႕ တကယ္သေဘာက်ေနမိတာ...
ReplyDeleteျပန္အမ္းတဲ့ ပိုက္ဆံကို မေရပဲ အိပ္ထဲ တန္းထည့္တတ္တဲ့ ကိုယ့္အက်င့္ဆိုးကို မီယာေျပာမွ ျပင္ဖို႕ သတိရသြားတယ္...
ေက်းဇူးပါ... း))
ဆက္ေရးပါ မီယာ... ေစာင့္ဖတ္ပါ့မယ္...
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteဟုတ္တယ္..ေရာက္ကာစက နိုင္ငံျခားဆိုေတာ့အထင္ျကီးျပီး ပုိက္ဆံျပန္အမ္းရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မစစ္ဘူး။ တေန့ ပိုက္ဆံအမ္းေနုရင္း ေနာက္ထပ္၀ယ္ဖုိ့တခု သတိယျပီး လက္ထဲေရာက္လာတဲ့ ပိုက္ဆံကို တြက္ျကည့္လုိက္တာ ၂ေဒၚလာနီးပါးကြာတယ္။ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျပာေတာ့ ျပန္ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္ေလးက ဘုျကည့္ျကည့္ျပီး ေဆာင့္ေအာင့္ေပးတယ္။ ကိုယ္ျဖင့္ အံ့ျသလုိ့မဆုံးဘူး။
ReplyDeleteေနာက္ပိုင္း အျမဲပိုက္ဆံစစ္ယူေတာ့ မျကာခန ကြာေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ကိုယ့္ပုံက ခပ္တုံးတုံးဆုိေတာ့ ဘယ္တုန္းကတည္းက သူတုိ့ လုပ္ေနလဲ မသိဘူး။
ဒီလို ကိစၥမ်ိဳး ႐ွိသလား။
ReplyDeleteကၽြန္မလဲ ဘယ္ေတာ့မွ ပိုက္ဆံ ျပန္မေရဘူး မမီယာ။
စိတ္တြက္နဲ႔ မတြက္တတ္ေတာ့လု႔ိ။
၁ဝ နဲ႔ ၅ နဲ႔ ေပါင္းေတာင္ တေဒါက္ေဒါက္နဲ႔ ေကာက္ႏွိပ္လုိက္ရမွ...
စီးရီးအလိုက္ေရး...ေကာင္းတယ္
ReplyDeleteဖတ္္လုိ႔ေကာင္းတယ္ မီယာေရ..စီးရီးလုိက္ေရးေတာ႔ ပိုသိရတာေပါ႔..ဒီမွာေတာ႔ ျပန္အမ္းရင္ ဘာျပန္ေပးလုိက္မလဲပဲ ၾကည္႔ရတာ ..သၾကားလံုးလား..ေခ်ာကလက္နဲ႔ ေကာ္ဖီမစ္ဆို ၁၀၀..တစ္ရွဴးဆို ၅၀..အဲဒီထဲက အသံုးမလုိတာေတြ အဲဒီဆုိင္မွာပဲ မေမ႔မေလ်ာ႔ ျပန္သံုးခဲ႔ဖုိ႔ေလ..
ReplyDeleteေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္ဆိုပါလား...
ReplyDeleteစီးရီး အသစ္ေတြ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတယ္ မီယာ...
စီးရီး၂ ကိုေစာင့္ေနမယ္။
ReplyDeleteခုတေလာ ေစ်းဝယ္ခ်င္စိတ္ ကုန္ေနတယ္..
ReplyDeleteအလုပ္မ်ားတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕ဆိုင္ေတြက ေတြ႕ရာလူ ဆြဲခန္႔ထားတာ.. သိပ္အခ်ိဳးမေျပၾကဘူး..
Customer is always right တဲ႕လား. :D
ReplyDeleteအလွကုန္ဆုိင္ နားသြားရင္ တုိ႕ကုိ ဝယ္နုိင္ပံုေပၚမဲ႕သူမ“ဟုတ္သလုိဘဲ လွည္႕ကိုမႀကည္႕ဘူး ဝယ္ခ်င္တဲ႕စိတ္ကေလးေတာာင္ေပ်ာက္သြားတယ္။
ReplyDeleteတို႕လဲ သိတ္ၿပန္မႀကည္႕တတ္ဘူး. ဆင္ၿခင္မွ..
ReplyDeleteယံုႀကည္မိတယ္ေလ.
ReplyDeleteMerry Christmas to you and your family.
ReplyDeleteဒီက woman ႀကီး ပို႔စ္ေရာ ေကာ္မန္႔ေတြပါ တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ ဖတ္ေနတာဆိုေတာ့ ေရွ႔က Grumpy ထည့္ေတာ့ဘူးေနာ္
ReplyDeleteခ်စ္တဲ့
မသီတာ
(အေပၚကလူ အမိႈက္ဖြ၏။)
ReplyDeleteဟက္ပီးနယူးရီးယား တူယူေအာလ္။
(အေပၚကလူ အမိႈက္႐ႈပ္၏။)
ReplyDeleteHappy New Year!
ညီမေရ… ဖတ္လုိ ့ေကာင္းတယ္… ဆက္ေရးေနာ္… အမတို ့ဆီမွာလဲ တခုကို အဲလုိေစ်းခ်ျပီး အမ်ား၀ယ္ရင္ေစ်းပိုတတ္တဲ့ shopping centerေတြရွိတယ္… အမက မရိုးသားလို ့ အားမေပးဘူး…
ReplyDeleteေပ်ာ္ရြွင္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ နွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစညီမေရ…
တစ္ထုပ္ ျပား ၈၀၊ ၂ ထုပ္ ၁.၇၀ (ပိုမ်ား မ်ားသြားလားလို႕)
ReplyDelete