ဖီဖီ မီးဖုိထဲမွာ

ကုိရင္ေနာ္တုိ႔ သတိတရ တက္ဂ္လုိ႔ ေရးထားၿပီးသား ပုိ႔စ္အေဟာင္း တခုကုိ ျပန္တင္လုိက္ပါတယ္။

ကၽြန္မတုိ႔ အဖြားကုိ ဖီဖီ လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဖီဖီ့ကုိ ဘယ္သူပဲ အိမ္မွာ လာေမးေမး ဖီဖီ မီးဖုိထဲမွာ လုိ႔ ေျဖရတာခ်ည္းပဲ။ ဘာလုိ႔လည္း ဆုိေတာ့ ဖီဖီ့ကုိ တျခား ဘယ္ေနရာမွ ရွာစရာ မလုိပါဘူး။ မီးဖုိထဲမွာပဲ တေနကုန္ တအိမ္သားလုံး စားဖုိ႔ ခ်က္ျပဳတ္ ေနတာမုိ႔ပါ။ ဧည့္သည္ေတြ ကလည္း အိမ္လာလွ်င္ ဖီဖီ ရွိတတ္တဲ့ မီးဖုိထဲ ေတာက္ေလွ်ာက္ ၀င္သြားတာပဲ။ ဖီဖီက သူ႔ဧည့္သည္ေတြကုိ မီးဖုိထဲမွာပဲ စကားေျပာရင္း အရမ္းခ်ိဳတဲ့ ေကာ္ဖီနဲ႔ ဧည့္ခံ တတ္ပါတယ္။ ေန႔လည္စာ ဒါမွမဟုတ္ ညေနစာ စားခ်ိန္နဲ႔ ႀကံဳေနလွ်င္ေတာ့ ဧည့္သည္ကုိ ရွိတဲ့ ထမင္းဟင္းနဲ႔ ဧည့္ခံပါတယ္။ အျပန္မွာေတာ့ ဖီဖီ ကုိယ္တုိင္ လုပ္ထားတဲ့ စားစရာေတြကုိ လက္ေဆာင္ ျပန္ထည့္ေပး တတ္ပါတယ္။

ဖီဖီဆုံးတာ ၉ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့ေပမယ့္ ဖီဖီ့ အေၾကာင္း အခုျပန္ေတြးလွ်င္ အံ့ၾသစရာ ေတြခ်ည္းပဲ။ သားသမီး ေျခာက္ေယာက္ ေျမး ေတြ တပုံႀကီးနဲ႔ မုဆုိးမ တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဖီဖီ႔ ဘ၀က မေခ်ာေမြ႕ ခဲ့ပါဘူး။ အဖုိးဆုံးေတာ့ တန္ဖုိးရွိတာ ဘာတခုမွ မက်န္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း တျခား အေမေတြ အားလုံးလုိပဲ ဖီဖီက သားသမီးနဲ႔ ေျမးေတြကုိ သူ႔အသက္ရွင္ေနတဲ့ တေလွ်ာက္လုံး အေကာင္းဆုံးေတြပဲ ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ သူတတ္ကၽြမ္းတဲ့ ခ်က္ျပဳတ္နည္းေတြနဲ႔ မိသားစုကုိ ေကၽြးေမြးတဲ့ အျပင္ အာလူးေၾကာ္၊ ဟင္းေမႊးမဆလာ၊ ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္၊ သရက္သီး သနပ္ စသျဖင့္ လုပ္ၿပီး တဖက္တလမ္း ကေန ၀င္ေငြ ရေအာင္လည္း ရွာရပါေသးတယ္။ ဖီဖီ့ရဲ႕ ကုိယ္တုိင္လုပ္ အစား အေသာက္ေတြက လူႀကိဳက္မ်ားၿပီး ေရာင္းရလည္း တြင္က်ယ္ ပါတယ္။ ဘာေတြ မ်ား အပုိ ထည့္ထားသလဲလုိ႔ ေမးယူရေအာင္ အရသာလည္း ရွိလွပါတယ္။ ဖီဖီကေတာ့ ၿပံဳးၿပီး ဘာအပုိ ပစၥည္းမွ မကူဘဲ သဘာ၀အတုိင္းပဲ ခ်က္ပါတယ္ လုိ႔ ေအးေအးေလး ျပန္ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။

ဖီဖီက မိသားစုကုိ အၿမဲ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးတယ္။ အားကုိးဖုိ႔ ခံတပ္ႀကီး လုိပဲ။ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာနဲ႔ စိတ္ညစ္စရာ ေတြကုိ မွ်ေ၀ ခံစားဖုိ႔လည္း ဖီဖီက အားလုံး အတြက္ အစဥ္ အသင့္ ရွိေနတတ္တယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ ရယ္တဲ့ အခါ ငုိတဲ့ အခါ ေအာင္ျမင္တဲ့ အခါ က်ရႈံးတဲ့ အခါ အခ်ိန္မေရြး သူ႔ ႏွလုံးသားထဲကေန လႈိက္လႈိက္ လွဲလွဲ အတူ လုိက္ခံစားေပးတယ္။ ဖီဖီက မီးဖုိေခ်ာင္ထဲမွာ တေနကုန္ေနၿပီး အိပ္ခ်ိန္မွပဲ ထြက္လာတယ္။ မိသားစုစားဖုိ႔ ထမင္းဟင္းခ်က္၊ ၿပီးတာနဲ႔ ေဆးေၾကာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး မီးဖုိထဲ တေနကုန္ ေနႏုိင္တဲ့ ဖီဖီ့ကုိ ကၽြန္မတုိ႔ ငယ္ငယ္က နားမလည္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။

အခုေတာ့ တေျဖးေျဖးနဲ႔ နားလည္လာသလုိပဲ။ ကၽြန္မလည္း အားတဲ့ အခ်ိန္ဆုိ မီးဖုိေခ်ာင္ထဲ ေရာက္ေနၿပီ။ ဖီဖီ႔လုိ တေနကုန္ ခ်က္ျပဳတ္ဖုိ႔ မလုိေပမယ့္ မီးဖုိထဲမွာ ေနရင္း မိသားစု၀င္ေတြကုိ သတိရ ေမတၱာပုိ႔လုိက္၊ စာေရး စာဖတ္လုပ္လုိက္၊ တခါတေလ ၀မ္းနည္းလုိ႔ ငုိခ်င္လွ်င္ ငုိလုိက္၊ စိတ္ေပ်ာ္တဲ့ အခါ တေယာက္တည္း ၿပံဳးလုိက္ လုပ္ေနမိတယ္။ မီးဖုိေခ်ာင္က အနားယူတဲ့ ေနရာ၊ မိသားစု ေဆြမ်ိဳး နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ဧည့္ခံတဲ့ ေနရာ၊ တေယာက္တည္း တိတ္တိတ္ေလး ဆုေတာင္းတဲ့ ေနရာ၊ ၿပီးေတာ့ ခ်စ္ခင္သူေတြ အတြက္ စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ကုိ ေစတနာ ေမတၱာ အျပည့္အ၀နဲ႔ ျပင္ဆင္တဲ့ ေနရာ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဖီဖီက မီးဖုိေခ်ာင္ထဲ ေနရတာ ေပ်ာ္တာ ေနမွာ။