Monday 20 October 2008

၁၉-၁-၇၉ - ၂၀-၁၀-၀၈

သူ႔ကုိ ၁၉၊၁၊၇၉ ေသာၾကာေန႔မွာေမြးခဲ့တယ္။ ေမြးတုန္းကအသားျဖဴတယ္လုိ႕ေျပာၾကတယ္။
အေမကကေလး ၄ေယာက္နဲ႔မုဆုိးမျဖစ္က်န္ခဲ့ၿပီး၁လအၾကာမွာကုိယ္၀န္ရွိမွန္းသိရတာ။ ခံစားရတဲ့ဒုကၡေတြကကင္းေ၀းပါေစလုိ႔ရည္မွန္းၿပီးသူ႔နံမည္ကုိအေမကုိယ္တုိင္
ေရြးမွည့္ခဲ့တယ္။ အငယ္ဆုံးဖတဆုိးသားေလးမုိ႔ အားလုံးရဲ႕ေမတၱာေတြလည္းစုပံုရခဲ့တယ္။ အေမကဘယ္သားသမီးကုိမွမူႀကိဳမထားခဲ့ေပမယ့္သူ႔ကုိေတာ့အစိုးရမူႀကိဳေက်ာင္းမွာ
ထားခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီကေနကဗ်ာေတြသီခ်င္းေတြဆုိတတ္လာခဲ့သလုိ
အဲ့ဒီကေနပဲကေလးအဆဲေတြတတ္လာတာပဲ။

ေက်ာင္းႀကီးတက္တဲ့အရြယ္ေရာက္ေတာ့သူ႔အကုိအမေတြနဲ႔အတူအေကာင္းဆုံး
ဆုိတဲ့ေက်ာင္းမွာအေမကထားခဲ့တယ္။ မူလတန္းမွာေတာ့သူ႔ပညာေရးကအေတာ္ထဲမွာပါ။ တနဂၤေႏြဥပုသ္စာေျဖေက်ာင္းကေနၿပီးက်မ္းစာၿပိဳင္ပြဲေတာင္၀င္လုိက္ေသးတယ္။
အေဒၚေတြကေဘာင္းဘီရွည္နဲ႔ waist coat ခ်ဳပ္ေပးတယ္၊ ရွပ္အက်ီႋေအာက္ခံနဲ႔၀တ္ဖုိ႔ပါ။ မူလတန္းေက်ာင္းမွာပဲသူေပါင္းသင္းတဲ့သူေတြကနံမည္ႀကီးပုိက္ဆံရွိသားသမီးေတြ၊
မုန္႔ဖုိးေတြအမ်ားႀကီးရတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီးအေမ႔ဆီကမုန္႔ဖုိးပုိေတာင္းတတ္
လာတယ္။ အေမကမေပးႏုိင္မွန္းသိေတာ့ ရတဲ့ဆီကသူ႔ဘာသာရွာေတာ့တာပဲ။

အိမ္ကုိလာလည္တဲ့သူေတြ၊ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြဆီကေနသူရသလုိပုိက္ဆံကုိခုိးယူတယ္။
အလွအပလည္းႀကိဳက္တတ္လာတယ္။ သူ႔ကုိယ္သူသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေနတတ္သလုိ အိပ္ရာနဲ႔အ၀တ္ဗီဒိုကုိလည္းသန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ထားတယ္။
အေဖငတ္တဲ့သားမို႔ သူ႔ထက္အသက္ႀကီးတဲ့သူ ေယာက်္ားေလးေတြကုိတခုတ္တရ
ေပါင္းတတ္ျပန္တယ္။ အေတြ႕အၾကံဳေတြလည္းပုိရင့္က်က္လာတာေပါ့။

လူမိုက္ေတြနဲ႔ေပါင္းမိၿပီးမူးယစ္ေဆးသုံးစြဲသူျဖစ္လာတယ္။ မိသားစုနဲ႔လည္းတစတစေ၀းလာတယ္။
တေန႔မွာေတာ့မူးယစ္ေဆးသုံးစြဲမွဳနဲ႔အခ်ဳပ္ထဲေရာက္သြားပါေလေရာ။ မိသားစုရဲ႕ေမတၱာေတြေၾကာင့္သူေထာင္မက်ခဲ့ပါ။သင္ခန္းစာေတြေတာ့ရခဲ့ပါတယ္။
တျခားသူေတြကုိလည္းစာနာတတ္လာတယ္။ဧရာ၀တီတုိင္းမွာေရႀကီးေတာ့ေရေဘး
ဒုကၡသည္ေတြကုိအေျပးအလႊားသြားကူလုိက္ေသးတယ္။ သူ႔အေမကေတာ့ဂုဏ္ယူၿပံဳးနဲ႔
လူေတြကုိသူ႔ခရီးအေၾကာင္းေျပာျပေနရွာတယ္။

သူ႔အတြက္ေဖ်ာ္ေျဖေရးကေတာ့သီခ်င္းဆုိျခင္းပါ။ စတီရီယိုသီခ်င္းေတြေရာဘာသာေရးသီခ်င္းေတြကုိပါသူအားပါးတရဆုိေလ့ရွိပါတယ္။
သူလုိခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔အေမကဂီတာအသစ္တစ္လုံးလည္း၀ယ္ေပးခဲ့ပါေသးတယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ သူ႔ကုိအႏွဳိင္းမဲ့ေမတၱာနဲ႔ခ်စ္တဲ့ အဖြားနဲ႔အေမေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ပဲ
ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ က်န္ရစ္တဲ့မိသားစုကသူ႔ကုိအလုိလုိက္ၿပီး ဆက္လက္ၾကည့္ရွဳ႕ၾကပါတယ္။
အေဒၚတစ္ေယာက္က စင္ကာပူေတာင္အလည္ေခၚသြားလုိက္ပါေသးတယ္။
ပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းေရာက္ၿပီး စိတ္ေျပာင္းပါေစလုိ႔ဆုေတာင္းရင္းေပါ့။

သူ႔အေပါင္းအသင္းေဟာင္းေတြနဲ႔ျပန္ေတြ႕ၿပီးလမ္းေဟာင္းကုိျပန္ေလွ်ာက္မိျပန္တယ္။
ဒီတေခါက္ေတာ့ဘယ္သူမွမကယ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္၀တ္စားၿပီးလွလွပပေနခ်င္တဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ႔ဘယ္လုိမွမအပ္စပ္တဲ့
ေနရာမွာေနဖို႔အျပစ္ဒဏ္ခံရတယ္။ သူ႔နံမည္နဲ႔မလုိက္ေအာင္ဘဲ ဆင္းရဲဒုကၡေတြေျခာက္္ႏွစ္ေလာက္ခံရၿပီး
ေနာင္တစကားေတြလည္းအမ်ားႀကီးေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။

အခုေတာ့ဒုကၡေတြကင္းေ၀းတဲ့ဘုရားသခင္ရဲ႕ရင္ခြင္ေတာ္မွာၿငိမ္သက္စြာ
အနားယူသြားပါၿပီ။လူ႔ေလာကႀကီးမွာ ၂၉ႏွစ္ေနထုိင္ခဲ့ပါတယ္။
လူမုိက္ေတြကင္းေ၀းတဲ့ သာယာလွပတဲ့ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္မွာ
အေဖအေမတုိ႔နဲ႔အတူၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနေနရပါၿပီ။

3 comments:

ရႊန္းမီ said...

ဘယ္သူမွန္း မသိေပမယ့္ ဖတ္မိလိုက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားပါတယ္။
ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ။

စူး said...

အမ ေမာင္ေလးထင္တယ္။ ျမတ္ႏိုးေမာင္ထက္ေတာ့ ၾကီးတယ္။ သနားပါတယ္။

စိတ္မေကာင္းပါဘူးအမေရ..
ဖတ္ျဖစ္ေနတာေတာ့ ၾကာပါပီ။ အခုမွေကာ္မန့္တာပါ။

ATN said...

စိတ္မေကာင္းပါဘူး...
ခုေတာ့ တကယ္ ျငိမ္းခ်မ္းသြားပါျပီေလ...