သူခ်က္တာစားမဲ့အစား ဆားနဲ႔သာစားလုိက္ခ်င္တယ္၊ မီးဖုိေခ်ာင္ရွင္းရတာမသက္သာလုိ႔ေဟ့။
ကဗ်ာမဆန္ေတာ့တာေတာ့မေျပာနဲ႔၊ အျပင္သြားရင္သူတလမ္းကုိယ္တလမ္းပဲ ဟန္ေဆာင္မွဳေတြ သည္းခံမွဳေတြ ကင္းေ၀းတဲ့ကုိယ္တုိ႔ရဲ႕ကမၻာေပါ့ဟယ္။
အျပင္မထြက္ခင္ေျခစြပ္ဘယ္မွာထားလဲလုိ႔ေမးရတာကအေမာ၊ ငါေသၿပီးရင္ေတာင္ငါ့အုတ္ဂူကုိပုတ္ၿပီးအ၀တ္အစားေတြဘယ္နားထားလဲလုိ႔
လာေမးဦးမလားမသိဘူး။
ဒီပစၥည္းကုိတင္ေပးပါလုိ႔ေျပာတုန္းကဂရုေတာင္မစုိက္ခဲ့ဘဲ လုိခ်င္ေတာ့မွ ထားခိုင္းတဲ့ေနရာ (သူမထားခဲ့တဲ့ေနရာ)မွာသြားရွာတယ္။
သူ႕အေမအတြက္လက္ေဆာင္၀ယ္ၿပီးၿပီလားလုိ႔ ေလယာဥ္ကြင္းေရာက္မွေမးတယ္။ ၿပီးေတာ့ေျပာေသးတယ္၊ အဆင္ေျပတာသာ၀ယ္ပါတဲ့။
ဧည့္သည္ေရွ႕မွာႏွာတရွဳံ႕ရွဳံ႕လုပ္ေနလုိ႔မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲျပတာဘာလဲလုိ႔ငါ့ကုိ
လွမ္းေမးလုိက္ေသးတယ္။
လွမ္းေမးလုိက္ေသးတယ္။
1 comment:
၀ါးဟားဟား။ မွန္လိုက္ေလ။
ကိုယ္က ဂ်ီးမမ်ားပါဘူး။ ဘာနဲ႔ၿဖစ္ၿဖစ္စား၀င္ပါတယ္။
အစပ္စားရင္ ဗုိက္နာတတ္တယ္။အစပ္မပါနဲ႔ေနာ္
ခ်ဥ္တာေတြ မစားႏိုင္ဘူး၊အငန္ေလ်ာ႔၊ ဆီမမ်ားေစနဲ႔၊
ႀကက္သားတုိ႔ငါးတုိ႔ေႀကာ္ရင္ ခပ္ႀကြပ္ႀကြပ္ေလး၊
အရြက္ေတြေႀကာ္ရင္ စိမ္းစုိစိုေလးမွ ႀကိဳက္တာ၊
ထမင္းက ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔မွ ဆန္ေကာင္းအရသာေပၚတာ၊
အမယ္ငီး ..ဂ်ီးမမ်ားေပလို႔။
Post a Comment