ျမန္မာျပည္မွာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ထုိင္ၿပီး ေသာက္ရတာ အေကာင္းဆုံးပါ။ လက္ဖက္ရည္လည္းေသာက္၊ မုန္႔လည္းစား၊ သီခ်င္းလည္းနားေထာင္၊ ေလလည္းေပါ၊ လမ္းေပၚက လူေတြကုိေငးနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ ဆုိင္ထုိင္ရတာကုိ ကေလးလူႀကီး မေ႐ြး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကတယ္ ထင္တာပဲ။ အိမ္က တူမေလးက ၃ႏွစ္ပဲ ရွိေသးေပမယ့္ မွန္ေတြအမ်ားႀကီး ရွိတဲ့ ေ႐ႊဂုံတုိင္က လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ကုိသြားမယ္ဆုိ ေပ်ာ္လြန္းလုိ႔။ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ေရာက္ရင္ စားပြဲထုိးကုိ ခ်ိဳဆိမ့္ ခ်ိဳေပါ့ ေပါ့ဆိမ့္ က်ဆိမ့္ စုံေနေအာင္ မွာၾကေသးတယ္။ တခါမွေတာ့ တေယာက္ လက္ဖက္ရည္ တေယာက္ မျမည္းၾကည့္ဖူးဘူး။ သူတုိ႔ မတူေအာင္ ဘယ္လုိေဖ်ာ္သလဲ ဆုိတာေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာပဲ။
ရန္ကုန္မွာတုန္းက လက္ဖက္ရည္ကုိ အိမ္မွာေသာက္ေလ့မရွိပါဘူး။ လက္ဖက္ေျခာက္ အခ်ိဳေျခာက္ လက္ေဆာင္ရရင္ ေသာက္တတ္တဲ့ တေယာက္ေယာက္ကုိ ျပန္ေပးလုိက္တာပဲ။ အၾကမ္းေျခာက္ ကေတာ့ ဧည့္သည္ အတြက္၊ ထမင္းနဲ႔ ၾကက္ေျခနီသုပ္ေလးနဲ႔ စားရင္ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းေလးနဲ႔ လုိက္ဖက္တာမုိ႔ အိမ္မွာ ရွိတတ္ပါတယ္။ စင္ကာပူမွာေတာ့ ေဟာ္ကာမွာ တီးစုစု မွာေသာက္တာကလြဲၿပီး ဟိုင္းတီးလည္း မသြားခဲ့ဖူးေတာ့ လက္ဖက္ရည္ အမ်ိဳးစုံ မေသာက္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္ ကၽြန္မနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေသာက္ၾကတဲ့ လက္ဖက္ရည္ အမ်ိဳးအစားေတြကေတာ့ မွတ္သားစရာ အစုံပါပဲ။
လက္ရွိအလုပ္မွာ အလုပ္စ၀င္တဲ့ေန႔က လက္ဖက္ေျခာက္ဗူးေတြကုိ ေတြ႔ၿပီး ဦးေႏွာက္စားသြားတယ္။ ဘယ္ဗူးကုိ ဖြင့္ရမလဲလုိ႔ စဥ္းစားေနတုန္း တစ္ေယာက္က ေနာ္မယ္လ္တီး (normal tea) လုိ႔ ေရးထားတဲ့ ဗူးကုိဖြင့္တာေတြ႔ လုိက္တယ္။ ငါလည္း အဲ့ဒါပဲ ေသာက္မယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ သူက စကၠဴထုပ္ေလးတစ္ခု လုိ လက္ဖက္ရည္အိတ္ (tea bag)ေလး လွမ္းေပးပါတယ္။ မတ္ခြက္ထဲထည့္ၿပီး ေရေႏြးပူေလာင္းထည့္လုိက္ေတာ့ အေရာင္ခပ္ရင့္ရင့္၊ လက္ဖက္ေျခာက္ ႏွပ္ထားတဲ့ အေရာင္ရွိတဲ့ လက္ဖက္ရည္ကုိ ရပါတယ္။ သၾကားတစ္ဇြန္းထည့္ၿပီး ႏြားႏုိ႔ ေလာင္းထည့္လုိက္ေတာ့ ရန္ကုန္က ဆုိင္လက္ဖက္ရည္ နဲ႔ဆင္ဆင္တူတဲ့ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ ေသာက္လုိက္ရပါတယ္။ ေနာက္မွ သိရတာက PG tips အမ်ိဳးအစား လက္ဖက္ေျခာက္ပါ။ ရုံးကလူေတြက Builder's tea လုိ႔ လြယ္လြယ္ေခၚ ၾကပါတယ္။ ေယာက်ာ္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ အေထြအထူး မေျပာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကုိ ဒီ လက္ဖက္ေျခာက္နဲ႔ ေဖ်ာ္တုိက္တတ္ပါတယ္။
Earl Grey လုိ႔ေရးထားတဲ့ ဗူးကုိ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ အနံ႔သင္းသင္း တမ်ိဳးရပါတယ္။ Bergamot ပန္းရနံ႔လုိ႔ ေရးထားပါတယ္။ ရုံးက ဆရာမႀကီးနဲ႔ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး တခ်ိဳ႕ ေသာက္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာေဖ်ာ္နည္း အတုိင္း စမ္းေဖ်ာ္ၾကည့္ေတာ့ အႀကိဳက္ မေတြ႔ပါဘူး။ အရမ္း ေပါ့တယ္လုိ႔ ထင္တာပဲ။ အမ်ိဳးသမီး ဧည့္သည္ေတြ လာရင္ Earl Grey ေဖ်ာ္တုိက္ ေလ့ရွိပါတယ္။
အဘုိးႀကီး တစ္ေယာက္ကေတာ့ အနီေရာင္ အရည္ေတြ ေသာက္ေသာက္ ေနလုိ႔ ဘာလဲလုိ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ ရက္ဒ္ဘြတ္ရွ္တီး (Redbush tea) တဲ့။ ကဖိန္းဓါတ္ မပါဘူးတဲ့။ တကယ္ပဲ ခ်ဳံပုတ္ေတြက အ႐ြက္ အနီေတြ လားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ ႏုိ႔ သၾကား မပါဘဲ စမ္းၾကည့္ေတာ့ ေသာက္လုိ႔ တမ်ိဳးေကာင္းပါတယ္။ အဲ့ဒီ အဘုိးႀကီးက အနီေရာင္ လက္ဖက္ရည္ေတြကုိ တေန႔လုံး ေသာက္တာပဲ။
မဆလာ လက္ဖက္ေျခာက္ (Masala tea) ဗူးကုိ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အတိုင္း မဆလာနံ႔ သင္းေနပါတယ္။ ျမန္မာ ႏွာေခါင္းနဲ႔ ဆုိေတာ့ တမ်ိဳးႀကီးပါပဲ။ တေန႔ေတာ့ ရာသီဥတု ေအးေအးမွာ အဲ့ဒီ လက္ဖက္ေျခာက္ကုိ ေဖ်ာ္ေသာက္ၾကည့္တာ ပူစပ္စပ္ အရသာနဲ႔ ဟင္းခတ္ အေမႊးရနံ႔ ရတဲ့ လက္ဖက္ရည္မ်ိဳး ရပါတယ္။ ရုံးက အိႏိၵယလူမ်ိဳးေတြ ႀကိဳက္ၾကပါတယ္။
က်န္းမာေရး လုိက္စားတဲ့ ရုံးကမမ ေတြက ပူတီနံ အနံ႔ရွိတဲ့ မင့္တီး (Mint tea) နဲ႔ စပယ္ပန္း အနံ႔ရွိတဲ့ ဂ်က္စမင္တီး (Jasmine tea) ေသာက္ၾကျပန္တယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ တ႐ႈိက္မက္မက္ ေသာက္ၾကတာပဲ။ အနံ႔ခံၿပီး ေသာက္တာတဲ့။ လူကုိ လန္းဆန္းေစတယ္ ဆုိပဲ။ လက္ဖက္ေျခာက္ထုပ္ကုိ ေရေႏြးပူထဲ ထည့္ၿပီး ႏုိ႔ သၾကား မပါဘဲ ေသာက္တာပါ။ တခါတေလေတာ့ ေသာက္ရတာ ေကာင္းပါတယ္။ အရသာ မရွိဘဲ အနံ႔ပဲ ရွိတယ္။ စပယ္ပန္းနံ႔ေလး သင္းေနတာေတာ့ ႀကိဳက္ပါတယ္။ တရုတ္ စားေသာက္ဆုိင္ ေတြမွာလည္း ဂ်က္စမင္တီး ေပးေလ့ရွိပါတယ္။
တခါ ပန္းပြင့္ေလးေတြနဲ႔ ဗူးကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကယ္မုိမိုင္းလ္တီး (Camomile tea) လုိ႔ေရးထားပါတယ္။ ေဆးျဖစ္၀ါးျဖစ္ တခါတေလ ေသာက္ၾကတယ္လို႔ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာျပပါတယ္။ အေအးမိ တဲ့အခါတုိ႔ ကုိယ္လက္ နာက်င္ ကုိက္ခဲ တဲ့အခါမ်ိဳးဆုိ ကယ္မုိမုိင္းလ္တီးကုိ ပ်ားရည္ေလးနဲ႔ ေသာက္ရင္ သက္သာ ေစတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ထုံးစံအတုိင္း စမ္းေသာက္ ၾကည့္ေတာ့ ဘာမွေတာ့ သိပ္မထူးျခားပါ။ အနံ႔ေလးရွိတာ တခုပါပဲ။
ရုံးမွာ လူေတြ ကုိယ့္ လက္ဖက္ေျခာက္ဗူးနဲ႔ ကုိယ္ လာၾကတာ၊ ကၽြန္မလည္း အားက်မခံ ေတာင္ငူအၾကမ္းေျခာက္ တစ္ထုပ္ယူသြားတာေပါ့။ သဘာ၀အတုိင္း လက္ဖက္ေျခာက္ေတြကုိ ေရေႏြးပူေလာင္းထည့္ၿပီး ေသာက္ရုံပဲ။ လက္ဖက္႐ြက္အနံ႔ ပဲရတယ္။ တခါတေလ ပ်င္းရင္ လက္ဖက္႐ြက္ေတြကုိပါ စားလုိက္ေသးတယ္။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးက လက္ဖက္ရည္ အမ်ိဳးစုံ ေနေအာင္ ေသာက္တာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေသာက္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ ကုိၾကည့္ၿပီး သူတုိ႔ရဲ႕ life style ကုိလည္း မွန္းလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါက ရုံးက လူတစ္စုေလး အေၾကာင္းေပါ့ေနာ္။
ရန္ကုန္မွာတုန္းက လက္ဖက္ရည္ကုိ အိမ္မွာေသာက္ေလ့မရွိပါဘူး။ လက္ဖက္ေျခာက္ အခ်ိဳေျခာက္ လက္ေဆာင္ရရင္ ေသာက္တတ္တဲ့ တေယာက္ေယာက္ကုိ ျပန္ေပးလုိက္တာပဲ။ အၾကမ္းေျခာက္ ကေတာ့ ဧည့္သည္ အတြက္၊ ထမင္းနဲ႔ ၾကက္ေျခနီသုပ္ေလးနဲ႔ စားရင္ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းေလးနဲ႔ လုိက္ဖက္တာမုိ႔ အိမ္မွာ ရွိတတ္ပါတယ္။ စင္ကာပူမွာေတာ့ ေဟာ္ကာမွာ တီးစုစု မွာေသာက္တာကလြဲၿပီး ဟိုင္းတီးလည္း မသြားခဲ့ဖူးေတာ့ လက္ဖက္ရည္ အမ်ိဳးစုံ မေသာက္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္ ကၽြန္မနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေသာက္ၾကတဲ့ လက္ဖက္ရည္ အမ်ိဳးအစားေတြကေတာ့ မွတ္သားစရာ အစုံပါပဲ။
လက္ရွိအလုပ္မွာ အလုပ္စ၀င္တဲ့ေန႔က လက္ဖက္ေျခာက္ဗူးေတြကုိ ေတြ႔ၿပီး ဦးေႏွာက္စားသြားတယ္။ ဘယ္ဗူးကုိ ဖြင့္ရမလဲလုိ႔ စဥ္းစားေနတုန္း တစ္ေယာက္က ေနာ္မယ္လ္တီး (normal tea) လုိ႔ ေရးထားတဲ့ ဗူးကုိဖြင့္တာေတြ႔ လုိက္တယ္။ ငါလည္း အဲ့ဒါပဲ ေသာက္မယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ သူက စကၠဴထုပ္ေလးတစ္ခု လုိ လက္ဖက္ရည္အိတ္ (tea bag)ေလး လွမ္းေပးပါတယ္။ မတ္ခြက္ထဲထည့္ၿပီး ေရေႏြးပူေလာင္းထည့္လုိက္ေတာ့ အေရာင္ခပ္ရင့္ရင့္၊ လက္ဖက္ေျခာက္ ႏွပ္ထားတဲ့ အေရာင္ရွိတဲ့ လက္ဖက္ရည္ကုိ ရပါတယ္။ သၾကားတစ္ဇြန္းထည့္ၿပီး ႏြားႏုိ႔ ေလာင္းထည့္လုိက္ေတာ့ ရန္ကုန္က ဆုိင္လက္ဖက္ရည္ နဲ႔ဆင္ဆင္တူတဲ့ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ ေသာက္လုိက္ရပါတယ္။ ေနာက္မွ သိရတာက PG tips အမ်ိဳးအစား လက္ဖက္ေျခာက္ပါ။ ရုံးကလူေတြက Builder's tea လုိ႔ လြယ္လြယ္ေခၚ ၾကပါတယ္။ ေယာက်ာ္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ အေထြအထူး မေျပာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကုိ ဒီ လက္ဖက္ေျခာက္နဲ႔ ေဖ်ာ္တုိက္တတ္ပါတယ္။
Earl Grey လုိ႔ေရးထားတဲ့ ဗူးကုိ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ အနံ႔သင္းသင္း တမ်ိဳးရပါတယ္။ Bergamot ပန္းရနံ႔လုိ႔ ေရးထားပါတယ္။ ရုံးက ဆရာမႀကီးနဲ႔ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး တခ်ိဳ႕ ေသာက္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာေဖ်ာ္နည္း အတုိင္း စမ္းေဖ်ာ္ၾကည့္ေတာ့ အႀကိဳက္ မေတြ႔ပါဘူး။ အရမ္း ေပါ့တယ္လုိ႔ ထင္တာပဲ။ အမ်ိဳးသမီး ဧည့္သည္ေတြ လာရင္ Earl Grey ေဖ်ာ္တုိက္ ေလ့ရွိပါတယ္။
အဘုိးႀကီး တစ္ေယာက္ကေတာ့ အနီေရာင္ အရည္ေတြ ေသာက္ေသာက္ ေနလုိ႔ ဘာလဲလုိ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ ရက္ဒ္ဘြတ္ရွ္တီး (Redbush tea) တဲ့။ ကဖိန္းဓါတ္ မပါဘူးတဲ့။ တကယ္ပဲ ခ်ဳံပုတ္ေတြက အ႐ြက္ အနီေတြ လားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ ႏုိ႔ သၾကား မပါဘဲ စမ္းၾကည့္ေတာ့ ေသာက္လုိ႔ တမ်ိဳးေကာင္းပါတယ္။ အဲ့ဒီ အဘုိးႀကီးက အနီေရာင္ လက္ဖက္ရည္ေတြကုိ တေန႔လုံး ေသာက္တာပဲ။
မဆလာ လက္ဖက္ေျခာက္ (Masala tea) ဗူးကုိ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အတိုင္း မဆလာနံ႔ သင္းေနပါတယ္။ ျမန္မာ ႏွာေခါင္းနဲ႔ ဆုိေတာ့ တမ်ိဳးႀကီးပါပဲ။ တေန႔ေတာ့ ရာသီဥတု ေအးေအးမွာ အဲ့ဒီ လက္ဖက္ေျခာက္ကုိ ေဖ်ာ္ေသာက္ၾကည့္တာ ပူစပ္စပ္ အရသာနဲ႔ ဟင္းခတ္ အေမႊးရနံ႔ ရတဲ့ လက္ဖက္ရည္မ်ိဳး ရပါတယ္။ ရုံးက အိႏိၵယလူမ်ိဳးေတြ ႀကိဳက္ၾကပါတယ္။
က်န္းမာေရး လုိက္စားတဲ့ ရုံးကမမ ေတြက ပူတီနံ အနံ႔ရွိတဲ့ မင့္တီး (Mint tea) နဲ႔ စပယ္ပန္း အနံ႔ရွိတဲ့ ဂ်က္စမင္တီး (Jasmine tea) ေသာက္ၾကျပန္တယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ တ႐ႈိက္မက္မက္ ေသာက္ၾကတာပဲ။ အနံ႔ခံၿပီး ေသာက္တာတဲ့။ လူကုိ လန္းဆန္းေစတယ္ ဆုိပဲ။ လက္ဖက္ေျခာက္ထုပ္ကုိ ေရေႏြးပူထဲ ထည့္ၿပီး ႏုိ႔ သၾကား မပါဘဲ ေသာက္တာပါ။ တခါတေလေတာ့ ေသာက္ရတာ ေကာင္းပါတယ္။ အရသာ မရွိဘဲ အနံ႔ပဲ ရွိတယ္။ စပယ္ပန္းနံ႔ေလး သင္းေနတာေတာ့ ႀကိဳက္ပါတယ္။ တရုတ္ စားေသာက္ဆုိင္ ေတြမွာလည္း ဂ်က္စမင္တီး ေပးေလ့ရွိပါတယ္။
တခါ ပန္းပြင့္ေလးေတြနဲ႔ ဗူးကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကယ္မုိမိုင္းလ္တီး (Camomile tea) လုိ႔ေရးထားပါတယ္။ ေဆးျဖစ္၀ါးျဖစ္ တခါတေလ ေသာက္ၾကတယ္လို႔ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာျပပါတယ္။ အေအးမိ တဲ့အခါတုိ႔ ကုိယ္လက္ နာက်င္ ကုိက္ခဲ တဲ့အခါမ်ိဳးဆုိ ကယ္မုိမုိင္းလ္တီးကုိ ပ်ားရည္ေလးနဲ႔ ေသာက္ရင္ သက္သာ ေစတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ထုံးစံအတုိင္း စမ္းေသာက္ ၾကည့္ေတာ့ ဘာမွေတာ့ သိပ္မထူးျခားပါ။ အနံ႔ေလးရွိတာ တခုပါပဲ။
ရုံးမွာ လူေတြ ကုိယ့္ လက္ဖက္ေျခာက္ဗူးနဲ႔ ကုိယ္ လာၾကတာ၊ ကၽြန္မလည္း အားက်မခံ ေတာင္ငူအၾကမ္းေျခာက္ တစ္ထုပ္ယူသြားတာေပါ့။ သဘာ၀အတုိင္း လက္ဖက္ေျခာက္ေတြကုိ ေရေႏြးပူေလာင္းထည့္ၿပီး ေသာက္ရုံပဲ။ လက္ဖက္႐ြက္အနံ႔ ပဲရတယ္။ တခါတေလ ပ်င္းရင္ လက္ဖက္႐ြက္ေတြကုိပါ စားလုိက္ေသးတယ္။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးက လက္ဖက္ရည္ အမ်ိဳးစုံ ေနေအာင္ ေသာက္တာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေသာက္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ ကုိၾကည့္ၿပီး သူတုိ႔ရဲ႕ life style ကုိလည္း မွန္းလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါက ရုံးက လူတစ္စုေလး အေၾကာင္းေပါ့ေနာ္။
9 comments:
ဟဲဟဲ.. ဒီတစ္ခါ ကိုယ္ ပထမ..
စိတ္၀င္စားစရာ တီး ေတြ အေၾကာင္း ဖတ္ရလုိ႔ စမ္းေသာက္ၾကည့္ခ်င္လာၿပီေနာ္..။
လက္ဖက္ရည္ ဆုိင္ေသာက္ဆုိ အရင္ကေတာ့ ေပါ့က်.. ခုေတာ့ ရင္တုန္လို႔ ေပါ့ဆိမ့္ပဲ ေသာက္ျဖစ္ေတာ့တယ္..။ plain tea ကေတာ့ ေကာက္ညွင္းေမႊး၊ စပယ္၊ ပင္ေလာင္းေျခာက္နဲ႔ ေလွာ္ထားတဲ႔ လက္ဖက္ေျခာက္မ်ိဳးပဲ ေသာက္ဖူးတာ..
လက္ဖက္ရည္ခ်ိဳ ေသာက္ေလ့မရွိဘူး
ကာဖီေတာ့ ၾၾကိဳက္တယ္..
အခါးရည္လည္း သိပ္မၾကိဳက္ဖူး
အခါးရည္ဆို...
အိမ္ကေတာ့ တန္႔ယန္းေျခာက္မွ တန္႔ယန္းေျခာက္
နွစ္တိုင္း လက္ဖက္ေျခာက္ေပၚခ်ိန္ဆို တစ္နွစ္စာ၀ယ္တာ..
ေျမအိုးေလးနဲ႔ ေလွာ္ေလွာ္ေပးရတာ သတိရလိုက္တာ..
အရင္က အိမ္မွာ လက္ဖက္ေျခာက္ေလွာ္တာ..
အေဖက ပထမ..က်ေနာ္က ဒုတိယ..
(ကပ္ၾကြားတာ..)
ဒီေရေႏြးၾကမ္းသိပ္မေသာက္တတ္ဘူး။ လက္ဖက္သုပ္စားတဲ႔အခါေလာက္ပဲ ေသာက္တာ။ ႏို႔စိမ္းနဲ႔ေဖ်ာ္တဲ႔လက္ဖက္ရည္ပဲ ႀကိဳက္မွႀကိဳက္ပဲ။ :P
လက္ဖက္ရည္ဆိုက်ဆိမ့္ ဒါေပမဲ့ ေကာ္ဖီပဲပိုၾကိဳက္တယ္
ကြိကြိ.. ရန္ကုန္မွာတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ညတိုင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ျဖစ္ေသးတယ္ က်ဆိမ္႔နဲ႔ ပံုမွန္ေသာက္တာမ်ားတယ္။
သားကေတာ႔ ေဆးဘဲဥသုပ္တို႔၊ ျမင္းခြာရြက္သုပ္တို႔နဲ႔စားတာပဲ။ အစ္မေျပာတဲ႔ ၾကက္ေျခနီသုပ္က ဘာၾကီးလဲဟင္။ မၾကားဖူးလို႔။ း(
မာမီက လက္ဖက္ေျခာက္အၾကမ္းနဲ႔ ေရေႏြးေသာက္တတ္တယ္။ ေန႔တိုင္းလိုလို။ သားကေတာ႔ ဘာလက္ဖက္ေျခာက္မွ၊ ညာလက္ဖက္ေျခာက္မွ ေရြးမေနပါဘူး။ အိမ္မွာရွိတာကို ေသာက္ခ်င္တဲ႔စိတ္ရွိရင္ ေရေႏြးပူပူထဲခတ္ျပီး ေသာက္လိုက္တယ္။ ေၾကးအိုးဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ Jasmine Tea အျမဲေသာက္ဖူးတယ္။ အနံ႔ေလးကို ၾကိဳက္လို႔။
ေစာေစာက ကြန္မက္က ဘာျဖစ္သြားတယ္ မသိဘူး...
မဂၤလာ ႏွစ္သစ္ပါလို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္....
အမက တီေၾကာင္းေရးေတာ့ က်ေနာ္ မဇနိေပးလိုက္တဲ့ လက္ဖက္ေျခာက္ ေမႊးေမႊးေလးေတြကို သတိရတယ္ အခုေတာ့ ကုန္သြားၿပီ..
က်ေနာ္က ေကာ္ဖီကို ပိုေသာက္ျဖစ္ပါတယ္...
ျမန္မာျပည္က ေကာက္ညင္း လက္ဖက္ေျခာက္ စမ္းၾကည္႔ဖူးလား မီယာ။ ေမႊးတယ္။
Earl Grey Tea ကို ဒီတိုင္း ႏြားႏို ့မပါပဲ ေသာက္ရတာ ၾကိဳက္တယ္။ အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့ ျမန္မာေရေႏြးၾကမ္းပါ။ အိမ္က လက္ဖက္ေျခာက္ အျမဲထည့္ေပးတယ္။ သိပ္ေတာ့ မေသာက္ျဖစ္ဘူး။ လက္ဘက္ရည္ၾကမ္းေသာက္ရင္ အိပ္မေပ်ာ္လုိ ့.. ဖန္တာေတြ ေသာက္ရင္ အိပ္လို ့မရတာမ်ားတယ္..
Jasmine အနံ႔ ေရေႏြးၾကမ္း အႀကိဳက္ဆုံးပဲ။ ေကာ္ဖီ လက္ဖက္ရည္ သိပ္မမက္ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ထိုင္ရတဲ႔ အရသာေတာ႔ ဘာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ဘူး။
Post a Comment