Sunday, 2 November 2008

ငယ္ငယ္တုန္းကအေၾကာင္း (၂)

ေက်ာင္း ေျပာင္းရေတာ့ မွတ္မိတာက အားရပါးရ ငုိေနတဲ့ ကုိယ့္ကုိ အေမက ဒရြတ္တုိက္ၿပီး စာသင္ခန္း ထဲကေန ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီး ရုံးခန္းထဲ အထိ ဆြဲသြားတာပဲ။

ငါးတန္း တ၀က္မွာ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြရတယ္။ လူသစ္ ျဖစ္တဲ့ ကုိယ္က အဆင့္ တစ္ကေန သုံးအတြင္း ၀င္လုိ႔ မိတ္ဖြဲ႔ တဲ့လူ မ်ားလာတယ္။ မွတ္မိတဲ့ နံမယ္ေတြ ကေတာ့ သီရိလြင္၊ ေထြးသူဇာ၊ ေကသီညြန္႔၊ ယင္းမာေဇာ္၊ နႏၵာ၀င္း၊ နန္းေကသီ၊ ေမေလးခင္၊ တင့္နန္းဦး။ အမွတ္ရ ေနတာကေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ေအာင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာ။ မနက္တုိင္း အတန္းပုိင္ ဆရာမက စာအုပ္ဖုိး ေပးဖုိ႔ ေတာင္းတုိင္း ညိႈးသြားတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာကို ျမင္ရင္ ေနရာကေန ေပ်ာက္သြား ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ခံစားရတယ္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ေအာင္ ကုိ အႏုိင္က်င့္တဲ့ ေအာင္ေဇယ်ာဦး ကုိ လည္း ဘယ္လုိ မုန္းမွန္း မသိဘူး။

ေျခာက္တန္းနဲ႔ ခုနစ္တန္း ေရာက္ေတာ့ တုိးခ်ဲ႕ေဆာင္ လုိ႔ေခၚတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္ အသစ္ကုိ ေျပာင္းရတယ္။ တုိးခ်ဲ႕ေဆာင္က BEd canteen ကုိျဖတ္သြား ရတယ္။ စာေရးကိရိယာ ေရာင္းတဲ့ ဦးလိႈင္ ဆုိင္မွာ ခဲတံ ခဲဖ်က္ အေမက ၀ယ္ေပးရင္ ဘယ္လုိေပ်ာ္မွန္း မသိဘူး။ သူငယ္ခ်င္း အသစ္လည္း တစ္ေယာက္ တုိးလာတယ္၊ ေကသြယ္တဲ့။ ေက်ာင္းက နိဗၺာန္ေစ်း မွာ ကုိယ္နဲ႔ ေကသြယ္ ငါးမုန္႔ေၾကာ္ထုပ္ေတြ ေရာင္းၾကတာ ေရာင္းေကာင္း လြန္းလုိ႔ သူ႔အေမ ၂၀ စိုက္လုိက္ရတယ္။ စီးပြားေရးမွာ အျဖစ္မရွိ တာေတာ့ အဲ့ဒီကတည္းက အရိပ္ျပ သလုိပဲ။

ဆက္ရန္ရွိသည္...
Posted by
Labels:

1 comment:

ေရႊဂ်မ္း said...

ခုဖတ္မိေတာ့မွ ဦးလႈိင္ဆုိင္ကုိ သတိရမိတယ္။ ေက်ာင္းအေၾကာင္းေလးေတြ ဆက္ဖတ္ခ်င္ပါတယ္။ ဆက္ေရးပါဦး။ း)

24 December 2008 at 02:17

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)