ဘ၀ အေမာမ်ား

မႏွစ္က သူ႔အမ်ိဳးသား အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ စင္ကာပူကုိ လုိက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ဒီမွာ ေရးဖူးပါတယ္။ တေန႔ ကေတာ့ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ ေတြ႔တယ္၊ သူ စင္ကာပူမွာ ေက်ာင္းေလွ်ာက္ ထားတာ က်ၿပီ၊ ေက်ာင္းစရိတ္ ၅၈၀၀ + VAT သြင္းၿပီးတာနဲ႔ ေက်ာင္းက စာပုိ႔မယ္၊ အဲ့ဒီစာနဲ႔ စင္ကာပူ ထြက္လာလုိ႔ ရမယ့္ အေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဇန္န၀ါရီ ၂၈ မွာ အတန္းစမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ အျမန္ ဆုံး ပဲ ထြက္လာ ေတာ့မယ္တဲ့။ ေနဖုိ႔ ေနစရာေတာ့ သူမ်ားေတြကုိ ေမးထားတယ္ လုိ႔ေျပာပါတယ္။ စလုံးမွာ အခန္းခ ေတြလည္း ေစ်းတက္လုိ႔ သူတုိ႔ ေမာင္ႏွံ အတူတူ ေနျဖစ္ခ်င္မွ ေနျဖစ္မွာ လုိ႔လည္း ညည္းေနတယ္။ ေလာေလာဆယ္ သူ႔ အမ်ိဳးသားက အလုပ္က ေပးတဲ့ ေနရာမွာ ေနေနတာ ဆုိေတာ့ အိမ္စရိတ္ မကုန္ဘူး။ ႏုိင္ငံျခား ေနတာ ထက္စာရင္ တႏုိင္ငံထဲ တူတူ ရွိေနရတာ ေတာ္ေသး တာေပါ့ လုိ႔ ေျဖေတြးေလး ေတြးေနမိတယ္။ အမ်ိဳးသားရဲ႕ အလုပ္က အေနာက္ဖက္ျခမ္း မွာမုိ႔ အခန္းကုိ အေနာက္ဖက္ မွာရွာေနတယ္တဲ့။ ေက်ာင္းက ဘယ္မွာလဲ ဆုိေတာ့ အေ၀းႀကီးတဲ့။ ဒါဆုိ ရထားခ ေတာ့ ပုိကုန္မွာေပါ့။ အသက္ ေတြလည္း မငယ္ေတာ့ တာမုိ႔ ရွိသမွ် ဥာဏ္အား လူအား နဲ႔သာ ႀကိဳးစားေပေတာ့ လုိ႔ အားေပးလုိက္တယ္။ ေက်ာင္းတက္ၿပီး ရင္ အလုပ္ရွာရ ဦးမွာ။ ကေလး မရွိ လုိ႔သာ ေတာ္ေတာ့တယ္။ ကြန္ျပဴတာ တစ္လုံးေတာ့ လုိမယ္ ထင္တယ္ေနာ္ လုိ႔ ေျပာမိလုိက္ေသးတယ္။ သူကေတာ့ ငွားလုိ႔ ရရင္ ေကာင္းမယ္ တဲ့။ ကုိယ္က ေတြးပူတတ္ သူမုိ႔ မလာခင္ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ရေအာင္ပါ။